Το αυχενικό σύνδρομο, όπως και η οσφυαλγία, αποτελεί μια από τις πιο συνηθισμένες περιπτώσεις που χρίζουν φυσικοθεραπευτικής αγωγής. Το αυχενικό σύνδρομο δεν αποτελεί πάθηση, όπως επικρατεί σήμερα, αλλά περιγράφει μια σειρά από συμπτώματα που προκαλούνται από παθήσεις της αυχενικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης. Είναι σχεδόν σίγουρο πως ο άνθρωπος κάποια στιγμή στη ζωή του θα αντιμετωπίσει πόνο στον αυχένα (αυχεναλγία πιο σωστά), όπως και στη μέση του. Αυτό ενδέχεται να μην είναι κάτι ανησυχητικό, μπορεί όμως και να είναι προάγγελος κάποιου προβλήματος που χρειάζεται διερεύνηση.
Η αυχενική μοίρα της σπονδυλικής στήλης έχει φυσιολογικά μια καμπύλη (λόρδωση) που στηρίζει το βάρος της κεφαλής. Αποτελεί την οδό που συνδέει τον εγκέφαλο με το υπόλοιπο σώμα μέσα από ένα δίκτυο αγγείων, νεύρων και οστών. Όμως η μεγάλη ελευθερία κινήσεων της κεφαλής και η καθημερινή καταπόνηση της στην εργασία (π.χ. δουλειά γραφείου), το σπίτι (π.χ. τηλεόραση στην κρεβατοκάμαρα) ακόμα και στον ελεύθερο χρόνο μας (π.χ. υπολογιστές), καθιστούν την αυχενική μοίρα επιρρεπή σε τραυματισμούς. Μια απλή ακτινογραφία ή ακόμη καλύτερα μια μαγνητική τομογραφία, μπορούν να αναδείξουν τα προβλήματα που μπορεί να αντιμετωπίζει κάποιος στον αυχένα του.
Σταδιακά η καμπύλη γίνεται ευθεία και οι μύες και οι σύνδεσμοι της περιοχής βρίσκονται κάτω από διαρκή τάση. Η τάση αυτή περιορίζει την ελαστικότητα των ιστών αυτών με αποτέλεσμα την μείωση της κινητικότητας της περιοχής προκαλώντας πόνο στον αυχένα, τους ώμους ακόμα και στις ωμοπλάτες. Η έλλειψη κίνησης εμποδίζει την κυκλοφορία του αίματος που μπορεί να οδηγήσει σε πονοκεφάλους ακόμα και ζαλάδες. Οι αλλαγές αυτές στον αυχένα μπορεί να προκαλέσουν τραυματισμό του μεσοσπονδύλιου δίσκου, ο οποίος ανάλογα με την έκτασή του μπορεί να ασκήσει πίεση σε νεύρα προκαλώντας πόνο σε όλο το χέρι, μουδιάσματα στα δάχτυλα ή μυϊκή αδυναμία. Τέλος, ο τραυματισμός του δίσκου προκαλεί άνιση κατανομή του βάρους με αποτέλεσμα τη φθορά των σπονδύλων που περιορίζει ακόμη περισσότερο την κίνηση της περιοχής και προκαλεί ακόμη περισσότερο πόνο. Έτσι ο ασθενής εισέρχεται σε ένα φαύλο κύκλο ο οποίος πρέπει να αντιμετωπιστεί έγκαιρα και αποτελεσματικά.
Η αντιμετώπιση του αυχενικού συνδρόμου χωρίζεται σε τρία στάδια. Στην οξεία φάση, ο ορθοπεδικός χορηγεί αντιφλεγμονώδη και μυοχαλαρωτικα φάρμακα για να ανακουφίσει τον ασθενή από τους πόνους. Το κολάρο θα πρέπει να χρησιμοποιείται μονό κατά τη διάρκεια της ημέρας για να αποφεύγονται οι απότομες κινήσεις της κεφαλής. Στη φάση αυτή, η φυσικοθεραπεία χρησιμοποιεί αντιφλεγμονώδη μέσα όπως π.χ. υπέρηχο, laser, ρεύματα κτλ για να ανακουφίσει περαιτέρω τον ασθενή, να χαλαρώσει την προβληματική περιοχή, να βελτιώσει την αιμάτωσή της και να βοηθήσει τη διαδικασία της επούλωσης. Ο φυσικοθεραπευτής αναγνωρίζει τις δραστηριότητες εκείνες που προκάλεσαν το επεισόδιο ώστε να αποφεύγονται από τον ασθενή, ακόμα και αν αυτό συνεπάγεται απουσία από τη εργασία για 1-2 ημέρες.
Στο επόμενο στάδιο, χρησιμοποιούνται διάφορες τεχνικές αρθρικής κινητοποίησης για να αυξήσουν την κινητικότητα της περιοχής. Ειδικές τεχνικές, όπως η μέθοδος McKenzie, μπορούν να συμβάλουν σημαντικά στην περαιτέρω μείωση του πόνου στην περίπτωση μιας δισκοπάθειας. Σε μη αναστρέψιμες καταστάσεις, όπως οστεοαρθρίτιδα των σπονδύλων, η φυσικοθεραπεία προσπαθεί να επιβραδύνει το ρυθμό και να μειώσει τα συμπτώματα του ασθενούς.
Στο τελικό στάδιο της θεραπείας, ο ασθενής εκπαιδεύεται να υιοθετεί μια καλή στάση σώματος στις διάφορες δραστηριότητες του και να αναγνωρίζει και να αποφεύγει εκείνες τις στάσεις που του προκαλούν πρόβλημα. Παρατεταμένα σκυψίματα της κεφαλής στο σπίτι ή στην εργασία καλό είναι να αποφεύγονται. Αυτό επιτυγχάνεται αν καθίσουμε με την πλάτη μας να ακουμπάει τελείως πίσω στο κάθισμα και βάλουμε ένα μικρό μαξιλάρι στη μέση μας. Όσοι ασχολούνται με υπολογιστές, θα πρέπει να στηρίζουν τους αγκωνές τους στα χερούλια της καρέκλας και τα δικά τους χέρια να είναι ευθεία στο πληκτρολόγιο. Όλα όσα χρειαζόμαστε π.χ. ποντίκι υπολογιστή, χαρτικά κτλ φροντίζουμε να είναι σε κοντινή απόσταση έτσι ώστε να μη χρειάζεται να τεντωνόμαστε κάθε φορά να τα πιάσουμε. Δε στηρίζουμε ποτέ το ακουστικό του τηλεφώνου με τον ώμο μας. Κάθε μια ώρα είναι απαραίτητο κα κάνουμε ένα μικρό διάλειμμα από την εργασία μας και να περπατάμε μερικά μετρά.
Εξίσου σημαντικό για τον ασθενή είναι να διδαχτεί ορισμένες ασκήσεις, οι οποίες θα τον βοηθήσουν να διατηρεί την κινητικότητα στην περιοχή του αυχένα και να τον ανακουφίσουν από τυχόν πόνους. Μικρές κυκλικές κινήσεις των ώμων, ελαφρύ τέντωμα του θώρακα προς τα πίσω και κίνηση της κεφαλής προς τα πίσω μπορούν να αποτελέσουν ένα μικρό πρόγραμμα ασκήσεων κάθε φορά που κάνουμε ένα διάλειμμα από την εργασία μας ή αντιλαμβανόμαστε κάποιον πόνο στον αυχένα.
PhysioSport
Η αυχενική μοίρα της σπονδυλικής στήλης έχει φυσιολογικά μια καμπύλη (λόρδωση) που στηρίζει το βάρος της κεφαλής. Αποτελεί την οδό που συνδέει τον εγκέφαλο με το υπόλοιπο σώμα μέσα από ένα δίκτυο αγγείων, νεύρων και οστών. Όμως η μεγάλη ελευθερία κινήσεων της κεφαλής και η καθημερινή καταπόνηση της στην εργασία (π.χ. δουλειά γραφείου), το σπίτι (π.χ. τηλεόραση στην κρεβατοκάμαρα) ακόμα και στον ελεύθερο χρόνο μας (π.χ. υπολογιστές), καθιστούν την αυχενική μοίρα επιρρεπή σε τραυματισμούς. Μια απλή ακτινογραφία ή ακόμη καλύτερα μια μαγνητική τομογραφία, μπορούν να αναδείξουν τα προβλήματα που μπορεί να αντιμετωπίζει κάποιος στον αυχένα του.
Σταδιακά η καμπύλη γίνεται ευθεία και οι μύες και οι σύνδεσμοι της περιοχής βρίσκονται κάτω από διαρκή τάση. Η τάση αυτή περιορίζει την ελαστικότητα των ιστών αυτών με αποτέλεσμα την μείωση της κινητικότητας της περιοχής προκαλώντας πόνο στον αυχένα, τους ώμους ακόμα και στις ωμοπλάτες. Η έλλειψη κίνησης εμποδίζει την κυκλοφορία του αίματος που μπορεί να οδηγήσει σε πονοκεφάλους ακόμα και ζαλάδες. Οι αλλαγές αυτές στον αυχένα μπορεί να προκαλέσουν τραυματισμό του μεσοσπονδύλιου δίσκου, ο οποίος ανάλογα με την έκτασή του μπορεί να ασκήσει πίεση σε νεύρα προκαλώντας πόνο σε όλο το χέρι, μουδιάσματα στα δάχτυλα ή μυϊκή αδυναμία. Τέλος, ο τραυματισμός του δίσκου προκαλεί άνιση κατανομή του βάρους με αποτέλεσμα τη φθορά των σπονδύλων που περιορίζει ακόμη περισσότερο την κίνηση της περιοχής και προκαλεί ακόμη περισσότερο πόνο. Έτσι ο ασθενής εισέρχεται σε ένα φαύλο κύκλο ο οποίος πρέπει να αντιμετωπιστεί έγκαιρα και αποτελεσματικά.
Η αντιμετώπιση του αυχενικού συνδρόμου χωρίζεται σε τρία στάδια. Στην οξεία φάση, ο ορθοπεδικός χορηγεί αντιφλεγμονώδη και μυοχαλαρωτικα φάρμακα για να ανακουφίσει τον ασθενή από τους πόνους. Το κολάρο θα πρέπει να χρησιμοποιείται μονό κατά τη διάρκεια της ημέρας για να αποφεύγονται οι απότομες κινήσεις της κεφαλής. Στη φάση αυτή, η φυσικοθεραπεία χρησιμοποιεί αντιφλεγμονώδη μέσα όπως π.χ. υπέρηχο, laser, ρεύματα κτλ για να ανακουφίσει περαιτέρω τον ασθενή, να χαλαρώσει την προβληματική περιοχή, να βελτιώσει την αιμάτωσή της και να βοηθήσει τη διαδικασία της επούλωσης. Ο φυσικοθεραπευτής αναγνωρίζει τις δραστηριότητες εκείνες που προκάλεσαν το επεισόδιο ώστε να αποφεύγονται από τον ασθενή, ακόμα και αν αυτό συνεπάγεται απουσία από τη εργασία για 1-2 ημέρες.
Στο επόμενο στάδιο, χρησιμοποιούνται διάφορες τεχνικές αρθρικής κινητοποίησης για να αυξήσουν την κινητικότητα της περιοχής. Ειδικές τεχνικές, όπως η μέθοδος McKenzie, μπορούν να συμβάλουν σημαντικά στην περαιτέρω μείωση του πόνου στην περίπτωση μιας δισκοπάθειας. Σε μη αναστρέψιμες καταστάσεις, όπως οστεοαρθρίτιδα των σπονδύλων, η φυσικοθεραπεία προσπαθεί να επιβραδύνει το ρυθμό και να μειώσει τα συμπτώματα του ασθενούς.
Στο τελικό στάδιο της θεραπείας, ο ασθενής εκπαιδεύεται να υιοθετεί μια καλή στάση σώματος στις διάφορες δραστηριότητες του και να αναγνωρίζει και να αποφεύγει εκείνες τις στάσεις που του προκαλούν πρόβλημα. Παρατεταμένα σκυψίματα της κεφαλής στο σπίτι ή στην εργασία καλό είναι να αποφεύγονται. Αυτό επιτυγχάνεται αν καθίσουμε με την πλάτη μας να ακουμπάει τελείως πίσω στο κάθισμα και βάλουμε ένα μικρό μαξιλάρι στη μέση μας. Όσοι ασχολούνται με υπολογιστές, θα πρέπει να στηρίζουν τους αγκωνές τους στα χερούλια της καρέκλας και τα δικά τους χέρια να είναι ευθεία στο πληκτρολόγιο. Όλα όσα χρειαζόμαστε π.χ. ποντίκι υπολογιστή, χαρτικά κτλ φροντίζουμε να είναι σε κοντινή απόσταση έτσι ώστε να μη χρειάζεται να τεντωνόμαστε κάθε φορά να τα πιάσουμε. Δε στηρίζουμε ποτέ το ακουστικό του τηλεφώνου με τον ώμο μας. Κάθε μια ώρα είναι απαραίτητο κα κάνουμε ένα μικρό διάλειμμα από την εργασία μας και να περπατάμε μερικά μετρά.
Εξίσου σημαντικό για τον ασθενή είναι να διδαχτεί ορισμένες ασκήσεις, οι οποίες θα τον βοηθήσουν να διατηρεί την κινητικότητα στην περιοχή του αυχένα και να τον ανακουφίσουν από τυχόν πόνους. Μικρές κυκλικές κινήσεις των ώμων, ελαφρύ τέντωμα του θώρακα προς τα πίσω και κίνηση της κεφαλής προς τα πίσω μπορούν να αποτελέσουν ένα μικρό πρόγραμμα ασκήσεων κάθε φορά που κάνουμε ένα διάλειμμα από την εργασία μας ή αντιλαμβανόμαστε κάποιον πόνο στον αυχένα.
PhysioSport
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου