Πέμπτη 13 Μαρτίου 2008

Σύνδρομο Καρπιαίου Σωλήνα

Το Σύνδρομο Καρπιαίου Σωλήνα αποτελεί μια από τις πιο συνηθισμένες κακώσεις του μυοσκελετικού μας συστήματος. Ο καρπιαίος σωλήνας είναι ένα στενό κανάλι στην περιοχή του καρπού που σχηματίζεται από οστά στη μια πλευρά και από τον εγκάρσιο καρπιαίο σύνδεσμο στην άλλη. Φανταστείτε ένα ρολόι χωρίς λουρί στον καρπό σας, όπου η πλευρά με τους δείκτες είναι τα οστά ενώ η πλευρά που βρίσκεται το κούμπωμα του ρολογιού είναι ο εγκάρσιος καρπιαίος σύνδεσμος. Μέσα από αυτό το στενό κανάλι διέρχονται οι τένοντες των μυών που κάμπτουν τον αντιχείρα και τα δάχτυλα καθώς επίσης το μέσο νεύρο και αρτηρίες.

Τα συμπτώματα εμφανίζονται όταν ο καρπιαίος σωλήνας στενεύει ακόμη περισσότερο εξαιτίας φλεγμονής και οιδήματος και ασκείται “ασφυκτική” πίεση στο μέσο νεύρο. Χαρακτηριστικό αποτέλεσμα της πίεσης αυτής είναι το μούδιασμα και το μυρμήγκιασμα (σαν βελόνες) που νιώθει κάποιος το πρωί ή ακόμη και τη νύχτα στα 3 πρώτα δάχτυλα και στο μισό τέταρτο δάχτυλο και αναγκάζεται πολλές φορές να τινάξει το χέρι του για να ανακουφιστεί. Ο πόνος εντοπίζεται στην περιοχή του καρπού και ανάλογα την ένταση του μπορεί να επεκταθεί μέχρι τον ώμο. Όσο συνεχίζεται η πίεση, τόσο επιδεινώνονται τα συμπτώματα και σταδιακά μπορεί να χαθεί η δύναμη, η αίσθηση ή και η κίνηση στα δάχτυλα.

Η συνηθέστερη αιτία είναι οι συνεχείς και επαναλαμβανόμενες, μικρής έντασης κινήσεις του καρπού όπως συμβαίνει σε αθλητές αλλά και σε χειριστές μηχανημάτων, κτηνοτρόφους, ταμίες, μασέρ, αρτοποιούς κτλ. Παρότι τελευταίες έρευνες έδειξαν ότι η χρήση ηλεκτρονικών υπολογιστών δεν ευθύνεται άμεσα για την πρόκληση του συνδρόμου, εν τούτοις η πολύωρη ενασχόληση σε συνδυασμό με την κακή στάση του σώματος μπορούν να προκαλέσουν κακώσεις που οδηγούν σε σύνδρομο καρπιαίου σωλήνα όπως π.χ. η τενοντίτιδα των καμπτήρων μυών του καρπού.

Άλλες αιτίες είναι παλιά κατάγματα στην περιοχή του καρπού, οστεοαρθρίτιδα ή φλεγμονώδεις παθήσεις, όπως η ρευματοειδής αρθρίτιδα. Ορμονικές διαταραχές κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης μπορεί να προκαλέσουν σύνδρομο καρπιαίου σωλήνα, το οποίο είναι πιθανό να εξαλειφθεί από μόνο του μετά τη γέννα. Ο σακχαρώδης διαβήτης μπορεί να οδηγήσει σε σοβαρές νευροπάθειες στα άκρα όπως το σύνδρομο καρπιαίου σωλήνα. Το σύνδρομο εμφανίζεται συχνότερα σε γυναίκες ηλικίας μεταξύ 40 και 60 χρονών, ίσως επειδή κατασκευαστικά ο καρπιαίος σωλήνας τους είναι μικρότερος από αυτόν τον ανδρών. Χαρακτηριστικό της σύγχρονης εποχής είναι ότι παρατηρείται όλο και συχνότερα σε παιδιά εφηβικής ηλικίας λόγω της πολύωρης ενασχόλησής τους με ηλεκτρονικούς υπολογιστές και βιντεοπαιχνίδια.

Το σύνδρομο μπορεί να αντιμετωπιστεί συντηρητικά με πολύ καλά αποτελέσματα εφόσον κάποιος δεν αμελήσει τα πρώτα, ήπια συμπτώματα και αποκλειστούν άλλες παθήσεις με παρόμοια συμπτώματα, όπως π.χ. το αυχενικό σύνδρομο. Ειδικές εξετάσεις, όπως το ηλεκτρομυογράφημα και ο έλεγχος της αγωγιμότητας των νευρών του καρπού, μπορούν να επιβεβαιώσουν την ύπαρξη του συνδρόμου καρπιαίου σωλήνα.

Το αρχικό στάδιο της θεραπείας περιλαμβάνει τη χορήγηση φαρμακευτικής αγωγής, κυρίως αντιφλεγμονώδη, για να αντιμετωπιστούν τα συμπτώματα της φλεγμονής. Ο ασθενής θα πρέπει να χρησιμοποιεί ένα νάρθηκα ακινητοποίησης για να αποφεύγονται οι απότομες κινήσεις και να “απολαμβάνει” το χέρι την απαιτούμενη ξεκούραση. Ανάλογα την ένταση των συμπτωμάτων, ο νάρθηκας θα πρέπει με χρησιμοποιείται, πέρα από την ημέρα, και τη νύχτα, ώστε να αποφεύγονται επώδυνες θέσεις του χεριού κατά τη διάρκεια του ύπνου. Θέσεις όπου το χέρι μένει κρεμασμένο για πολλή ώρα αυξάνουν το πρήξιμο και την πίεση στο νεύρο και καλό είναι να αποφεύγονται. Το κυριότερο σε αυτό το στάδιο είναι η άμεση αναγνώριση και διακοπή της αιτίας που προκαλεί τα συμπτώματα.

Αφού ηρεμήσουν λίγο τα συμπτώματα τις πρώτες ημέρες, ο ασθενής μπορεί να ξεκινήσει φυσικοθεραπεία. Αντιφλεγμονώδη μέσα όπως ο υπέρηχος, το laser, η ηλεκτροθεραπεία, το δινόλουτρο κτλ. χρησιμοποιούνται για να περιοριστεί η φλεγμονή και να “διευκολυνθεί” η διαδικασία της επούλωσης. Διατατικές ασκήσεις στον καρπό και τον αγκώνα διδάσκονται στον ασθενή έτσι ώστε να διατηρηθεί η κινητικότητα του νεύρου, των μυών και της περιοχής γενικότερα. Σταδιακά, ο νάρθηκας ακινητοποίησης θα πρέπει να χρησιμοποιείται λιγότερο και να αντικατασταθεί από ένα λειτουργικό νάρθηκα στον καρπό, ο οποίος επιτρέπει τις κινήσεις αλλά απορροφά την πίεση που ασκείται. Σημαντικό ρολό στην αποκατάσταση του ασθενούς παίζει η εκπαίδευσή του στο πώς να αποφύγει μια υποτροπή ή νέους τραυματισμούς όταν επιστρέψει στη δραστηριότητα που προκάλεσε το πρόβλημα.

Σε περιπτώσεις οπού τα συμπτώματα παραμένουν πολύ έντονα, συνιστάται η χειρουργική επέμβαση για να αποσυμπιεστεί το νεύρο μέσα στον καρπιαίο σωλήνα και να επανέλθει η λειτουργικότητα του χεριού.

PhysioSport

3 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Σπύρο, πολύ καλή προσπάθεια!

Unknown είπε...

η αναζήτηση για το σύνδρομο με οδήγησε στο άριστα επεξηγηματικό σου άρθρο! Στην περίπτωση που με απασχολεί, άνδρας 40 ετών που κάνει βαριές χειρωνακτικές εργασίες (ανύψωση και μεταφορά αντικειμένων με μεγάλο βάρος και όγκο, αγροτικές εργασίες) παραπονιέται συχνά για πόνους στους καρπούς. Μάλιστα, φαίνεται ότι το κόκκαλο έχει πεταχτεί αρκετά «έξω»! Ο ορθοπεδικός που επισκέφτηκε το αντιμετώπισε με ελαφρότητα και συνέστησε νάρθηκα. Ο φυσιοθεραπευτής δεν δέχτηκε να τον εξετάσει και παρέπεμψε σε ορθοπεδικό. Τελικά, σε ποιον πρέπει να απευθυνθεί; Δεν θα έπρεπε να προηγηθεί κάποια ενδελεχής εξέταση των καρπών των χεριών του; Ευχαριστώ!

Ανώνυμος είπε...

Πολύ καλό άρθρο, διαφωτιστικό και κατανοητό

ΔΗΜΟΦΙΛΕΙΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ