Μυοσκελετικό Σύστημα: Το σύστημα του ανθρώπινου οργανισμού που αποτελείται από τα οστά και τα μαλακά μόρια, όπως μυς, τένοντες, συνδέσμους κτλ.
Οστά: Τα κόκαλα μας αλλιώς ονομάζονται οστά. Ο ανθρώπινος σκελετός αποτελείται από 206 οστά.
Κάταγμα: Είναι το σπάσιμο ενός οστού.
Άρθρωση: Είναι το σημείο όπου ενώνονται δύο ή περισσότερα κόκαλα στο ανθρώπινο σώμα.
Αρθρικός χόνδρος: Είναι ένα σκληρό, διάφανες υλικό που καλύπτει τις άκρες των οστών σχηματίζοντας τις λείες επιφάνειες των οστών που ενώνονται σε μια άρθρωση. Ο αρθρικός χόνδρος στερείται αιμάτωσης οπότε ένας τραυματισμός του κάνει δύσκολη την επούλωση του. Ο αρθρικός χόνδρος είναι αυτός που καταστρέφεται πρώτος στην οστεοαρθρίτιδα.
Εξάρθρημα: Ή αλλιώς εξάρθρωση. Συμβαίνει μετά από τη βίαιη άσκηση δύναμης σε μια άρθρωση, συχνότερα στον ώμο, με αποτέλεσμα τη μετατόπιση των οστών της άρθρωσης από την κανονική θέσης τους. Είναι πολύ συχνό φαινόμενο μετά από ένα τέτοιο τραυματισμό η εικόνα αυτή να επαναλαμβάνεται συνέχεια ακόμα και με την άσκηση ελάχιστης δύναμης στην άρθρωση.
Σύνδεσμοι: Ο σύνδεσμος είναι μια μικρή λωρίδα συνδετικού ιστού που αποτελείται από ανθεκτικές ίνες κολλαγόνου. Συνδέει τα κόκαλα σε μια άρθρωση. Ο πιο γνωστός σύνδεσμος είναι ο πρόσθιος χιαστός σύνδεσμος στο γόνατο λόγω των συχνών τραυματισμών του, κυρίως σε αθλητές. Μετά τον τραυματισμό ενός συνδέσμου είναι πιο εύκολο να ξανατραυματιστεί ο ίδιος σύνδεσμος καθώς χάνει ένα μεγάλο ποσοστό της ανθεκτικότητας του και της ικανότητας του να προστατεύει μια άρθρωση. Οι συνδεσμικές κακώσεις διακρίνονται σε τρεις βαθμούς ανάλογα τη σοβαρότητα και την έκταση του τραυματισμού και ανάλογα καθορίζεται και ο χρόνος αποκατάστασης τους.
Διάστρεμμα: Το γνωστό σε όλους στραμπούληγμα. Δε συμβαίνει μονό στον αστράγαλο αλλά σε όλες τις αρθρώσεις των άνω και κάτω άκρων. Προκαλείται από το βίαιο τέντωμα των συνδέσμων και των υπόλοιπων στοιχείων μιας άρθρωσης και συνοδεύεται συχνά από διάφορης έκτασης και βαρύτητας ρήξεις.
Τένοντες: Ο τένοντας αποτελείται όπως και ο σύνδεσμος από ίνες κολλαγόνου με τη διαφορά όμως ότι ο τένοντας συνδέει την άκρη ενός μυ σε ένα οστό. Ο τένοντας απορροφά την ένταση και την ενέργεια που ασκούν οι μυς ή ασκούνται πάνω στους μυς ενώ έχει την ικανότητα να αντέχει έντονες δυνάμεις και διατάσεις. Λόγω αυτών των χαρακτηριστικών, οι τένοντες δεν τραυματίζονται μόνο όπως οι σύνδεσμοι, δηλαδή από κάποια εξωτερική δύναμη ή υπερβολική διάταση. Ο τένοντας είναι σύνηθες να έχει και εκφυλιστικές αλλοιώσεις, δηλαδή να φθείρεται η δομή του, όταν οι δυνάμεις που δέχεται είναι παρατεταμένες και προκαλούν αλλαγές στις ίνες κολλαγόνου. Αυτό μπορεί να συμβεί σε έναν αθλητή που τρέχει με λάθος ή φθαρμένα παπούτσια ή σε κάποιον εργάτη, ο οποίος κάνει καθημερινά την ίδια επιβαρυντική κίνηση και δεν επιτρέπει στον τένοντα να ξεκουραστεί.
Μυς: Είναι αυτό που όλοι συγχέουν και αναφέρουν ως πιασμένα νεύρα μετά από μια κοπιαστική εργασία ή μια ψύξη ή λάθος στάση στον ύπνο. Ο μυς αποτελείται από μυϊκές ίνες που έχουν την ικανότητα να συσπώνται ή να διατείνονται, με άλλα λόγια να μαζεύουν ή να τεντώνουν. Οι μυς διακρίνονται σε τρεις κατηγορίες 1) εκούσιους ή σκελετικούς, 2) ακούσιους ή λείους, και 3) καρδιακός. Οι δυο τελευταίες κατηγορίες εμφανίζονται στα σπλάχνα και στην καρδία και δε μπορεί να επηρεαστεί η λειτουργία τους από τον άνθρωπο. Η λειτουργία των σκελετικών μυών εξαρτάται αποκλειστικά από την βούληση του ανθρώπου και είναι αυτοί που κινούν τον ανθρώπινο σκελετό. Το μυώδες τμήμα ενός μυ ονομάζεται γαστέρα (αυτό που κάποιοι ονομάζουν ποντίκι) και οι άκρες τους καταλήγουν στους τένοντες, οι οποίοι τους συνδέουν σε ένα οστό. Οι τραυματισμοί των μυών είναι συχνοί, ιδίως σε αθλητές αλλά και σε άτομα που οι μυς τους δέχονται βίαιες και υπερβολικές δυνάμεις είτε λόγω εργασίας είτε λόγω κάποιας άλλης ασχολίας τους. Το τράβηγμα είναι αυτό που όλοι λίγο πολύ έχουμε νιώσει σα σφίξιμο σε μια απότομη κίνηση. Η θλάση είναι όταν νιώθουμε κάτι σαν να τσιμπάει βαθιά μέσα σε ένα μυ. Όταν νιώθουμε τη στιγμή της δραστηριότητας κάτι σαν να κόβεται, τότε είναι πολύ πιθανό να έχουμε υποστεί ρήξη μυός, μερική ή ολική ανάλογα την ένταση και τη δύναμη που δέχθηκε ο μυς εκείνη τη στιγμή.
Οστά: Τα κόκαλα μας αλλιώς ονομάζονται οστά. Ο ανθρώπινος σκελετός αποτελείται από 206 οστά.
Κάταγμα: Είναι το σπάσιμο ενός οστού.
Άρθρωση: Είναι το σημείο όπου ενώνονται δύο ή περισσότερα κόκαλα στο ανθρώπινο σώμα.
Αρθρικός χόνδρος: Είναι ένα σκληρό, διάφανες υλικό που καλύπτει τις άκρες των οστών σχηματίζοντας τις λείες επιφάνειες των οστών που ενώνονται σε μια άρθρωση. Ο αρθρικός χόνδρος στερείται αιμάτωσης οπότε ένας τραυματισμός του κάνει δύσκολη την επούλωση του. Ο αρθρικός χόνδρος είναι αυτός που καταστρέφεται πρώτος στην οστεοαρθρίτιδα.
Εξάρθρημα: Ή αλλιώς εξάρθρωση. Συμβαίνει μετά από τη βίαιη άσκηση δύναμης σε μια άρθρωση, συχνότερα στον ώμο, με αποτέλεσμα τη μετατόπιση των οστών της άρθρωσης από την κανονική θέσης τους. Είναι πολύ συχνό φαινόμενο μετά από ένα τέτοιο τραυματισμό η εικόνα αυτή να επαναλαμβάνεται συνέχεια ακόμα και με την άσκηση ελάχιστης δύναμης στην άρθρωση.
Σύνδεσμοι: Ο σύνδεσμος είναι μια μικρή λωρίδα συνδετικού ιστού που αποτελείται από ανθεκτικές ίνες κολλαγόνου. Συνδέει τα κόκαλα σε μια άρθρωση. Ο πιο γνωστός σύνδεσμος είναι ο πρόσθιος χιαστός σύνδεσμος στο γόνατο λόγω των συχνών τραυματισμών του, κυρίως σε αθλητές. Μετά τον τραυματισμό ενός συνδέσμου είναι πιο εύκολο να ξανατραυματιστεί ο ίδιος σύνδεσμος καθώς χάνει ένα μεγάλο ποσοστό της ανθεκτικότητας του και της ικανότητας του να προστατεύει μια άρθρωση. Οι συνδεσμικές κακώσεις διακρίνονται σε τρεις βαθμούς ανάλογα τη σοβαρότητα και την έκταση του τραυματισμού και ανάλογα καθορίζεται και ο χρόνος αποκατάστασης τους.
Διάστρεμμα: Το γνωστό σε όλους στραμπούληγμα. Δε συμβαίνει μονό στον αστράγαλο αλλά σε όλες τις αρθρώσεις των άνω και κάτω άκρων. Προκαλείται από το βίαιο τέντωμα των συνδέσμων και των υπόλοιπων στοιχείων μιας άρθρωσης και συνοδεύεται συχνά από διάφορης έκτασης και βαρύτητας ρήξεις.
Τένοντες: Ο τένοντας αποτελείται όπως και ο σύνδεσμος από ίνες κολλαγόνου με τη διαφορά όμως ότι ο τένοντας συνδέει την άκρη ενός μυ σε ένα οστό. Ο τένοντας απορροφά την ένταση και την ενέργεια που ασκούν οι μυς ή ασκούνται πάνω στους μυς ενώ έχει την ικανότητα να αντέχει έντονες δυνάμεις και διατάσεις. Λόγω αυτών των χαρακτηριστικών, οι τένοντες δεν τραυματίζονται μόνο όπως οι σύνδεσμοι, δηλαδή από κάποια εξωτερική δύναμη ή υπερβολική διάταση. Ο τένοντας είναι σύνηθες να έχει και εκφυλιστικές αλλοιώσεις, δηλαδή να φθείρεται η δομή του, όταν οι δυνάμεις που δέχεται είναι παρατεταμένες και προκαλούν αλλαγές στις ίνες κολλαγόνου. Αυτό μπορεί να συμβεί σε έναν αθλητή που τρέχει με λάθος ή φθαρμένα παπούτσια ή σε κάποιον εργάτη, ο οποίος κάνει καθημερινά την ίδια επιβαρυντική κίνηση και δεν επιτρέπει στον τένοντα να ξεκουραστεί.
Μυς: Είναι αυτό που όλοι συγχέουν και αναφέρουν ως πιασμένα νεύρα μετά από μια κοπιαστική εργασία ή μια ψύξη ή λάθος στάση στον ύπνο. Ο μυς αποτελείται από μυϊκές ίνες που έχουν την ικανότητα να συσπώνται ή να διατείνονται, με άλλα λόγια να μαζεύουν ή να τεντώνουν. Οι μυς διακρίνονται σε τρεις κατηγορίες 1) εκούσιους ή σκελετικούς, 2) ακούσιους ή λείους, και 3) καρδιακός. Οι δυο τελευταίες κατηγορίες εμφανίζονται στα σπλάχνα και στην καρδία και δε μπορεί να επηρεαστεί η λειτουργία τους από τον άνθρωπο. Η λειτουργία των σκελετικών μυών εξαρτάται αποκλειστικά από την βούληση του ανθρώπου και είναι αυτοί που κινούν τον ανθρώπινο σκελετό. Το μυώδες τμήμα ενός μυ ονομάζεται γαστέρα (αυτό που κάποιοι ονομάζουν ποντίκι) και οι άκρες τους καταλήγουν στους τένοντες, οι οποίοι τους συνδέουν σε ένα οστό. Οι τραυματισμοί των μυών είναι συχνοί, ιδίως σε αθλητές αλλά και σε άτομα που οι μυς τους δέχονται βίαιες και υπερβολικές δυνάμεις είτε λόγω εργασίας είτε λόγω κάποιας άλλης ασχολίας τους. Το τράβηγμα είναι αυτό που όλοι λίγο πολύ έχουμε νιώσει σα σφίξιμο σε μια απότομη κίνηση. Η θλάση είναι όταν νιώθουμε κάτι σαν να τσιμπάει βαθιά μέσα σε ένα μυ. Όταν νιώθουμε τη στιγμή της δραστηριότητας κάτι σαν να κόβεται, τότε είναι πολύ πιθανό να έχουμε υποστεί ρήξη μυός, μερική ή ολική ανάλογα την ένταση και τη δύναμη που δέχθηκε ο μυς εκείνη τη στιγμή.
